Belasting

De honger van de overheid naar geld is niet te stillen

Hoe lang houdt de Nederlander het nog vol om steeds maar meer belasting te betalen? Heb je je wel eens gerealiseerd dat je ca 8 van de 12 maanden van het jaar alleen maar voor de overheid werkt? De modale werknemer in Nederland betaalt van zijn arbeidsinkomen ruim 40% van zijn loon aan belastingen en sociale verzekeringen.De werkgever betaalt ook nog een percentage, waar je in de praktijk niets van terug ziet.

Daarnaast betaal je van je netto besteedbaar inkomen ook nog eens een groot percentage aan andere belastingen, waar de meeste mensen totaal geen weet van hebben:
☛ ongeveer een derde van je energienota bestaat uit belastingen
☛ bij de benzinepomp ben je 2/3 van de prijs kwijt aan belastingen en accijnzen
☛ belasting op water en afvalstoffen
☛ koop je een nieuwe auto, dan is 45% van de prijs het deel voor de overheid (BPM)
☛ Motorrijtuigenbelasting
☛ de rokers onder ons en diegenen die graag een borreltje lusten dragen ook vele euro's bij aan het zwarte gat: t.w.'de overheidspot' (belasting op tabak, alcohol)

Verder heb je belastingen zoals:
☛ onroerende-zaakbelasting (OZB)
☛ successierechten / erfbelasting(jazeker, zelfs wanneer iemand doodgaat eist de overheid zijn deel)
☛ assurantiebelasting m.i.v. 1 januari 2013 van 6 naar 22% (wie is er niet verzekerd?)
☛ en nog vele tientallen andere vormen van (lokale) belastingheffingen.

Maar er bestaan ook minder bekende belastingen zoals:
☛ parkeerbelasting
☛ baatbelasting
☛ toeristenbelasting
☛ forensenbelasting
☛ luchthavenbelasting
☛ douaneheffingen doordat we via het internet wereldwijd spullen bestellen

Over alles, maar dan ook over alles wat je koopt - behoudens een heel kleine uitzondering - betaal je van je netto besteedbaar inkomen BTW, sinds kort weer verhoogd van 19 naar 22%.
Met andere woorden het is belasting over belasting over belasting.

Alles bij elkaar opgeteld mag je ca 80% afstaan aan de overheid. De honger naar geld is bij de overheid niet te stillen.
Dit betekent dat je ca 8 maanden van het jaar voor de overheid werkt!

Daarnaast als je een eigen woning hebt gekocht en een hypotheek hebt, werk je het hele jaar voor de bank. Nadat je belasting betaald hebt, is gewoonlijk de aflossing van je hypotheek, je creditcardschuld of je persoonlijke lening de grootste uitgavepost.

Als je in loondienst bent, werk je het hele jaar voor iemand anders (je baas) De meeste mensen die werken voor een salaris (arbeidsinkomen) maken de eigenaar of de aandeelhouders van het bedrijf rijker. Je inspanningen en succes zorgen ervoor dat de eigenaar succes behaalt en een goede oude dag krijgt.

Je werkt voor de overheid. De overheid pakt zijn deel van jouw salaris zelfs voordat jij het geld ziet. Door harder te werken verhoog je eenvoudig de hoeveelheid belasting die de overheid pakt. Zoals gezegd: '
De meeste mensen werken van januari tot medio september alleen voor de overheid
'

Je kunt erop wachten en nog even en dan wordt er ook nog een moestuinbelasting ingevoerd.
Bekijk de (hilarische) video over ZZP'er 'Meneer Foppe':




De geschiedenis van belastingen en de kracht van het hebben van een onderneming.

Er is een verhaal dat op school rond ging van Robin Hood en zijn trawanten. Mijn onderwijzer vond het een bijzonder mooi romantisch verhaal over een held – het type Kevin Costner – die geld stal van de rijken en het aan de armen gaf. Opa zag Robin Hood echter niet als een held. Hij noemde Robin Hood een schurk. Robin Hood leeft al lang niet meer maar zijn volgelingen wel. We spreken over de socialisten. De socialisten roepen: “ Waarom betalen de rijken hier niet voor? Of rijke mensen moeten meer belasting betalen en dat geld moeten de armen krijgen “ Juist dit idee, geld afpakken van de rijken en aan de armen geven, heeft de meeste pijn veroorzaakt voor de lagere en middenklassers. Met name de laatste groep worden door dat ideaal van Robin Hood zwaar belast.
De echte waarheid is, dat rijke mensen nauwelijks belasting betalen. Niet de rijken maar de middenklassers, in het bijzonder de hoogopgeleide middenklassers met een goed inkomen, betalen voor de armen.

Om dit te begrijpen hoe dit soort dingen hebben kunnen gebeuren, moeten we terug naar het verleden. We moeten kijken naar de geschiedenis van de belastingen.

Vroeger waren er in Amerika en Engeland helemaal geen belastingen. In Engeland werden voor het eerst belastingen geheven om de strijd tegen Napoleon en in Amerika om de Burgeroorlog te financieren.

In 1874 werd Inkomstenbelasting in Engeland een permanente heffing op de inwoners en in 1913 in de VS. In die tijd waren de Amerikanen fel gekant tegen die belasting, het leidde zelfs tot een onafhankelijkheidsoorlog tegen Engeland. Een soortgelijk oproer heeft ook in Nederland plaatsgevonden. Al in de tijd van Alva in 1569. Het leidde tot de 80-jarige oorlog.

In Engeland en de VS duurde het uiteindelijk bijna 50 jaar om aan het idee van een permanente Inkomstenbelasting te wennen.

Deze historische feiten laten niet zien dat beide belastingen – belastingen om oorlogen te financieren en Inkomstenbelasting – in eerste instantie alleen gericht waren tegen de rijken. Dit ligt aan de basis van het idee van belastingheffing.

Het idee van belastingheffing werd populair gemaakt bij de lagere- en middenklassers. Deze vertegenwoordigden toen de meerderheid. Er werd hen alleen maar verteld, dat belastingen alleen maar bedacht waren om de rijken te straffen. Daarom stemde de massa voor de wet en werd belasting wettelijk vastgelegd. Hoewel de wet was bedoeld om de rijken te straffen, eindigde het er in werkelijkheid mee, dat deze maatregel uiteindelijk de mensen strafte die ervoor gestemd hadden, de lage- en middenklasse. “Zodra de overheid de smaak van geld pakken kreeg, werd hun honger naar geld alleen maar groter” De overheid is alleen maar groter geworden in de laatste 60 jaar. Naarmate de overheid groeit, is er meer belastinggeld nodig om deze in stand te houden.

Als je de geschiedenis van belastingen bestudeerd komt er een boeiend overzicht naar boven. Zoals al gezegd: De belastingswet werd alleen maar aangenomen doordat de massa geloofde in de Robin Hood theorie van de economen: geld afnemen van de rijken en dat aan anderen geven. Het probleem werd dat de honger naar geld van de overheid zelf zo groot was, dat er al snel ook bij de middenklasse belasting moest worden geheven en vanaf dat moment ging het verder bergafwaarts.

De rijken zagen een ontsnappingsmogelijkheid want zij spelen niet volgens dezelfde regels. De rijken begonnen het nut van een coöperatieve onderneming in te zien. Deze werden compagnieën genoemd. Voorbeeld is: de VOC (Verenigde Oost-Indische Compagnie). Zij deden dat om het risico van verlies van de waardevolle scheepslading af te dekken. Het inzicht in de kracht van de juridische structuur van een onderneming geeft een reusachtig voordeel ten opzichten van de lagere en middenklassers. Men begon in te zien dat de één een socialist en de ander de kapitalist meer financieel voordeel bracht voor de kapitalist. Het bleek dat de socialisten uiteindelijk zichzelf straften, als gevolg van hun gebrek aan financiële kennis. Het maakte niet uit wat de ‘pak van de rijken’ roepende menigte bedacht. De rijken vonden steeds een manier om ze slimmer af te zijn. Daardoor moesten uiteindelijk de middenklassers steeds meer belastingen betalen.

De rijken overtroefden de intellectuelen, enkel doordat zij de macht van het geld begrepen. Een onderwerp dat tot op de dag van vandaag op school aan onze kinderen niet wordt onderwezen.

Hoe overtroffen de rijken de intellectuelen dan? Toen de ‘pak van de rijken’- belasting werd geheven, stroomde er geld in de schatkist van de overheid. In eerste instantie waren de mensen tevreden. Er werd geld gegeven aan de ambtenaren en aan de rijken. Het ging naar de ambtenaren in de vorm van banen en naar de rijken in de vorm van overheidscontracten voor de fabrieken. De overheid werd een grote gemeenschapspot van geld, maar het probleem was de fiscale organisatie van dat geld. Het geld werd niet goed herverdeeld. Het was beleid bij de overheid ervoor te zorgen dat je geen geld overhield. Wanneer je als ambtenaar er niet in slaagde het aan jou toegewezen bedrag uit te geven, riskeerde je een lager budget in het daarop volgende jaar. Je zou zeker niet te boek willen staan als iemand die inefficiënt was. Zakenmensen daarin tegen worden juist wel beloond, wanneer ze geld overhouden en ze worden gewaardeerd om hun efficiëntie.

Doordat deze cyclus van groeiende overheidsuitgaven voortduurde, nam de behoefte van de overheid om aan geld te komen steeds verder toe. Het ‘belast de rijke’-idee werd daarom aangepast door het ook in te voeren voor de lagere inkomensgroepen. Voor dezelfde mensen die er in eerste instantie vóór gestemd hadden, de lagere- en middenklasse.

De kapitalisten gebruikte eenvoudigweg hun financiële kennis om een manier te vinden om eraan te ontsnappen. Ze gingen terug naar de beschermende constructie van een onderneming. Ondernemingen beschermen de rijken. Veel mensen die nog nooit een bedrijf hebben opgezet weten niet, dat een bedrijf eigenlijk geen concreet ding is. Een bedrijf is alleen een opbergmap met wat juridische documenten erin, dat geregistreerd wordt bij een overheidsinstantie en bewaard wordt op een notariskantoor. Opnieuw werd het gebruik van ondernemingen populair- toen eenmaal de wetten op permanente Inkomstenbelasting waren aangenomen- omdat het belastingtarief voor de inkomsten van een bedrijf lager was dan het tarief voor de individuele Inkomstenbelasting. Bovendien konden bepaalde kosten binnen het bedrijf betaald worden met geld waarover nog geen belasting was geheven.

Deze strijd tussen mensen met geld en mensen zonder geld duurt al honderden jaren. Het is de ‘pak de rijken’ – menigte tegen de rijken. De strijd wordt telkens weer opnieuw gevoerd als er nieuwe wetten worden gemaakt. Die strijd zal daarom nooit ophouden.

Moraal van dit verhaal:
De mensen die geen financiële kennis bezitten, zullen verliezen.
Als ze alleen maar zouden begrijpen op welke wijze de rijken het spel spelen dan zouden zij ook mee kunnen spelen. Dan zouden ze op weg zijn naar hun eigen financiële onafhankelijkheid.
De gemiddelde Nederlander werkt de eerste 6 tot 8 maanden voor de overheid. Hoe harder je werkt des te meer je afdraagt aan de overheid.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten